Aanzet 335.
19-9-2008 Amsterdam.
35 mm Black Leader.
Zondag 28 september om 22.00 in t'Hoogt 1 te Utrecht tijdens de Nederlandse Filmdagen zal de film "Rettich" wor-
den vertoond en de tweede vertoning vindt op diezelfde lokatie plaats op Woensdag 1 oktober eveneens om 10 uur
s'avonds. Gisteren avond zag ik de Mexicaanse film "Lake Tahoe" en op de fiets door de heerlijke herfstlucht opweg
naar huis besloot ik mezelf te tracteren op een linzensoep en daarna traditie getrouw een rijstepap. s'Morgens was de
helft van een bovenkies pardoes uit mijn mond gevallen toen ik met een tandenstoker in de weer was. De hele verdere dag betastte ik met mijn tong ongewild constant de scherpe over gebleven andere helft van die kies. Het afgebroken
goud gekleurde metalen kiesdopje ligt op mijn bureau voor een foto van een vrachtschip genaamd: Coral Sea welke
voornamelijk in de blauwe kleur is geschilderd op het bovendek en de stuurhut na, want die zijn wit. Mijn oudste zoon werd op de veertiende van deze maand 30 jaar en ik gaf hem een draagbaar electrisch lasapparaat en zijn vrien-
den legden wat geld bij elkaar opdat hij dit jaar een reis kan maken. Het natuurstenen werkstuk in twee delen voor de
jaarlijkse Arti tentoonstelling op het Rokin is zo goed als klaar en aan een vriend vroeg ik of ik er nou een speciale
sokkel voor moest maken van hout of staal of gewoon toch maar weer op de grond, met eventueel twee identieke per-
siesche tapijten van het zelfde formaat. De voorlopige conclusie is dat dat dan wel een meerwaarde moet opleveren en niet gewoon een witte doos. Kortom een variant daarvan en speciaal voor dat werkstuk. Ik ben op bladzijde 927
van het boek over de vernuftige edelman Don Quichot van La Mancha en zijn schildknaap en dus nog zo'n dertig pa-
gina's te gaan. De laatste weken soms s'nachts door gewerkt aan de nieuwe korte experimentele film " Zeewier" het
kost soms weken voordat ik er eindelijk echt in zit en moet dan ook achter elkaar doorwerken opdat ik het gefocused
zijn niet verlies. Hopelijk kan hij zijn premiere beleven in de eerste maand van 2009 tijdens het Filmfestival in de Maasstad. Momenteel sinds het zomerreces even geen radio uitzending maar wel de plaatsing van de Aanzetten op
de Web Site Luyken. Org. En bovendien niet wekelijks maar om de veertien dagen. Om niet ongewild langzaamaan
te gaan verzwakken wil ik aan de enen kant morgen of overmorgen gaan kanoen op zee, maar aan de andere kant heb
ik wat last van mijn rug, misschien veroorzaakt door de korte ritten op de motor of de kano of het tillen van stenen.
Het opschonen van de Ziel op het water voor dat de zon opkomt is natuurlijk wel belangrijk maar die Zondag en Woensdag in Utrecht waarbij ik zoals gewoonlijk ook nu weer de filmvertoning op de trombone zal begeleiden is op
het moment belangrijker. De Ziel en de Zee lopen niet weg ook niet tijdens de Eb. Nadat de zonen beiden omstebeurt
zijn meegeweest op zee in de kano, kochten zij allebei een wetsuit om vervolgens meerdere keren op verschillende
plekken langs de kust te skimboarden op het strand en te zwemmen in de zee. In de film die ik dus gisteravond zag zei een jonge dame dat het niet ging om een mooie stem maar meer of men de moed en energie had om te zingen. Welnu, dat vond ik zelf ook toen ik de stem zingend opnam naast drie andere zelf met instrumenten ingespeelde geluidstracks.
De zonen en waarschijnlijk terecht deden er wat lacherig over en ik zei ja jongens maar ik moet ergens beginnen om
te kunnen weten of het kan werken. Op 6 september bezocht ik 22 galeries op de fiets die een opening hadden tussen
5 uur en kwart over acht en na de eerste 20 zat ik 35 minuten op het spui schuin tegen over 'Het Lievertje' bij de boek
en tijdschriften handel die geen Groene Amsterdammer meer hadden. Ik ben trouwens nog bezig met het doorspitten
van die destijds gedoneerde stapel Groene weekbladen die ik tegenwoordig na ze te hebben uitgeplozen niet meer di-
rect weggooi maar doorschuif naar de zonen omdat veel artikelen tijdloos zijn. Dat geldt ook voor de kunst tijdschrif-
ten ArtForum van Amerikaanse makelij die ik regelmatig van Galerie Josine Bokhoven toe geschoven krijg. We verde-
len het dus, ook verdelen we de vier heuse diesel wielen welke werd gedoneerd door Galerie Jos Art in december van
het vorige jaar. Waardoor stenen voor sculpturen maar na een vertraging omdat ik zelf een stevig imperiaal moest ma-
ken ook de kano's van de zonen vervoerd konden worden. En na een tweede vertraging ook hun motoren vervoerd kon-
den worden na een uiteindelijke slimme oplossing voor een solo in en uit rijden op de zelf uit gedokterde gelaste de-
montabele rijplaten. Wel moet allereerst niet vergeten worden de spiegels te demonteren, want dan moet men halver- wege weer terug. De kroon op die gebroken kies mis ik wel tijdens het kauwen maar wil bewust nog niet gelijk een af-
spraak gaan maken met de tandarts om me des te meer bewust te zijn wat het betekent om goed te kunnen kauwen.
Want men is maar al te gauw geneigd om blessings te onderschatten of zelfs te vergeten. Wat ik heel gedurfd vond in
die film 'Lake Tahoe' waren de meerdere keren dat er niets te zien viel oftewel alleen het geprojecteerde zwarte cellu-
loid, dus vele meters 35 mm black leader, maar wel met geluid wat doorging. Op de Hollandse Filmakademie zou men
te horen krijgen dat dat absoluut niet kan, maar ook dat kan dus wel en het verhoogt zelfs de spanning. Ik ben een voorstander van meer zwart in Vaderlandse cinema en als het zou kunnen nog iets meer op de TV waar ik letterlijk
nooit naar kijk. Helaas heb ik nog steeds angst wat de toekomst betreft namelijk of ik mezelf wel of niet zal kunnen be-
druipen, maar heeft het zin om daar wakker van te liggen?
Oplage 16. Edward Luyken.
|
|