Aanzet 343.
5-9-2009 Amsterdam
Tandvleesontsteking.
De 'Staycation' in plaats van 'Vacation' is weer voorbij, oftewel de twee ventilatoren in de voor en achterkamer die ik
op hete zomerdagen omstebeurt aan heb staan kunnen weer worden opgeborgen. Op een Zaterdagnacht-Zondagmor-
gen had ik wat voor mij ongebruikelijk is een keer niet de overtuigende kracht om naar de zee te rijden met
een kano op dak. Ik verwonderde mij daarover en ergerde mij er ook enigzins aan. Ben je soms bang vroeg ik aan mezelf, schoorvoetend bekende ik dat dat misschien wel eens het geval zou kunnen zijn. En verweerde me door er
verder aan toe te voegen dat als ik nu om zes uur s'morgens zou vertrekken ik te laat zou zijn om de zon op de terugweg in de kano met zonnebril op, te kunnen zien opkomen. Tijdens het overdenken hoe ik die energie kon ombuigen
naar een andere constructieve activiteit kwam ik op het idee om in Tilburg in het Waranda Park en een expositie in
"De Pont" te gaan bekijken. Op de terugweg dacht ik nog aan een bezoek bij een vriend maar het was rond etenstijd
en ik besloot het alsnog te doen maar een paar dagen later op een vroeger tijdstip. Aan het einde van de daytrip terug
in stad monteerde ik de kano wel gelijk op het dak omdat ik alsnog het wilde goed maken met een inhaalmanouvre.
De volgende morgen op de terugweg van zee bezocht ik twee lokaties waar ik inmiddels in de open lucht met een
generator aan Basaltstenen had gewerkt en nog twee plekken die er voor op de nominatie staan. Ik hoorde ongebruikelijke geluiden van onder de motorkap. En toen ik het terrein op reed waar ik een afspraak had met mijn oudste zoon
die zijn busje aan het schoon spuiten was viel de stuurbekrachtiging uit. De oliepomp had het begeven en verloor de nieuw toegevoegde olie. De volgende morgen nadat ik twee foto's had genomen van de onderkant van het motorblok
die gelijk had afgedrukt ging ik ermee naar een Turkse garage belde daarna een Marokaanse monteur en gaf de vol- gende dag de laatste vier getallen van het chassisnummer telefonisch door aan een Surinaamse automonteur die er die
dag een nieuwe oliepomp in bevestigde. Dus de Donderdag erop belde ik Nijmegen s'morgens vroeg want ik moest de dag gaan plannen en beloofde om 10 uur op een atelier aldaar aanwezig te zullen zijn om een te verfilmen schilde-
rij op te halen. Stak daarna door over de heuvels van Berg en Dal gaf een taart af in een atelier waar ik ook foto's
maakte van een sculptuurtje die eigenlijk in brons zou moeten worden gegoten. Vervolgens bezocht ik het museum in
N en op de terugweg de vriend die ik Zondag vanwege het tijdstip oversloeg. Werd uitgenodigd om te blijven des te
meer er nog twee andere vrienden kwamen eten. Maar ik nam hem mee naar buiten en liet een plexiglas plaat zien die
ik had gekocht om nu eindelijk na meer dan zes maanden er een kapotte achterruit mee te vervangen. En ik zei tegen hem; voor mij is het nu veel belangrijker dat ik thuis vanavond nog dit erin monteer, ik wil alleen dat je mij nu vertel
hoe jij die klus zou klaren. Gaatjes boren en niet lassen? Oke, dan ga ik het met boutjes en moertjes bevestigen. Over
and Out. Toen ik met twee vers door hem geplukte maiskolven weg reed en de mededeling; "5 min koken, roomboter en zout" nog kreeg toegeworpen, rook ik ineens de overheerlijke keukengeuren waar we thee hadden ingeschonken.
De grafsteen voor iemand die serieus in Kunst investeerd, heb ik inmiddels afgeleverd met alleen zijn naam en het geboortejaar 1924 erin gegraveerd. De 14 minuten durende korte experimentele film; "Zeewier" zal worden vertoond
op het Nederlands Film Festival op 24 september 21.00 uur in Hoogt 1 en op 27 september 22.00 eveneens in Hoogt 1. Ook gisterenmorgen nam ik op de terugweg in de kano weer wat zeewier mee, dit keer zoals verleden jaar om deze tijd niet om mee naar huis te nemen maar om na afloop gewoon in de kano te laten liggen en het een week later weer terug te geven aan de zee. Deze keer stond er redelijk veel wind met als voordeel dat ik niet eerst een half uur richting
West hoefde te kanoen alvorens de grote machtige en de voor mij soms vreeswekkende lange golven te ontmoeten.
De Donderdagmiddag had ik een afspraak op een kantoor van advokaten en procureurs met een Dame uit de Uitvaart
branche die ik foto's van grafstenen kwam brengen in de hoop dat daar misschien een keer een opdracht uit voort vloeit. Zonet heb ik een filmpje opgestuurd als onderdeel van een groter geheel met andere filmmakers. Pas zeven dagen later pakte ik een klein schilderijtje uit en toen ik er mee bezig was belde de maakster toevallig op. Vrijdag kwam ik langzaam op gang, na de krant te hebben gelezen en de filmcamera te hebben gecheckt en een plastic fles te
hebben gevuld met karnemelk en ook de lekkende thermosfles te hebben voorzien van gewone thee, ging ik bepakt de deur uit. De laatste van de 7 lokaties waar ik iets wilde filmen liep ik met camera op statief met gewone schoenen aan
(dus te glad) op een kleine heuvelrug van basalt stenen aan het water. Zeker tien dozijn keren door de jaren heen heb ik daar in het donker maar met kaplaarzen aan en een kano sjauwend gelopen. Kortom ik gleed uit en viel op een knie
waarschijnlijk omdat ik de camera wilde behouden. De generator om electriciteit op te wekken heb ik 4 of 5 keer
moeten aantrekken om een oude accu van de camera te vullen. Tijdens de Fact-finding trip een paar weken ervoor had ik zo'n 100 foto's digitaal geschoten als voorstudie. Parodontitis oftewel tandvleesontsteking begrijp ik sinds kort
voor het eerst omdat ik van mijn nieuwe tandarts een brochure mee kreeg om het te lezen daar mijn gebit daar in hevige mate aan lijdt, wat ik mij tot mijn schande niet bewust was.
Oplage 16. Edward Luyken.
|
|