Aanzet 389.
21-6-2014 Amsterdam.
Toverberg.
Sinds een paar maanden ben ik begonnen met het koken van rijst, iets langer dan een decennium ben ik weduw-
naar, heb geen kookboek en durfde er niet aan te beginnen ook niet toen ik een jaar geleden van de jongste zoon
een zak gebroken rijst kreeg, pas toen ik een paar maanden terug nog een keer zo'n zelfde soort zak kreeg van de oudste zoon vond ik dat ik het voor mij kook experiment nu toch moest aangaan eerst in water en nu in bouillon.
Iedereen zal natuurlijk zeggen 'maar dat is toch heel eenvoudig'? Ja dat vind ik nu dus ook maar daarvoor 10 jaar
lang dus niet. Het boek de Toverberg van Thomas Mann heb ik nu eindelijk na het een paar keer te hebben ver-
lengd uit gelezen. Ik hoopte hetzelfde te kunnen doen als inhaal manouvre met Ulysses van James Joyce maar dat
pakte anders uit, want na zo'n 300 pagina's ervoer ik nog steeds geen betovering. (hoe graag ik ook in de ban van
die ring zou willen gaan vertoeven). Over de jaren heen heb ik meerdere keren echt geprobeerd verschillende soor-
ten aardappelen smaakvol te koken maar het is me nooit gelukt. Oke ik at het wel op want ben calvinistisch opge-
voed maar het duurde vele maanden voor ik weer een poging durfde te herhalen, met altijd weer het zelfde resul-
taat. Een half jaar geleden 136 schaakpartijen van de Hongaar Paul Benko nagespeeld en dan de vraag is er iets blijven hangen? Eerlijk gezegd ben ik bang van niet. De jongste zoon kocht na de motortocht met vriendin door Vietnam, Cambodja en Thailand een oudere 4 wheel drive in Australie om in de auto te kunnen slapen, want de
hotels zijn er erg duur, volgens de E-mails aan zijn broer die er al eens een jaar heeft gewerkt op een zeilboot. De
postpakketten dienst bezorgde me via de buren een koker met een grote viltstift tekening uit dat wereld deel zon-
der geschreven of gedrukte tekst. Van Robert Ashley zag ik in Parijs in 1977 ooit een video van intelligente doof-
stommen die met elkaar communiceerden en die veel indruk op mij maakte en had onder andere zijn opera op 22
mei in R'dam genaamd 'Perfect Lives' wel willen zien maar de logistiek liet het afweten. Dit jaar voor de tweede keer in mijn leven vergeten om de jongste zoon te feliciteren met zijn verjaardag die vanuit azie belde om te vragen
hoe het ging. Ik schaamde mij heel diep omdat het ook nog eens de sterfdag van zijn moeder was. In een droom
liep ik met tempo en een steen op de schouder langs een snelweg achtervolgt door drie anderen die de steen wilde afpakken, ik moest een brug over een rivier nemen en dan was de steen veilig waar ik al andere stenen verstopt had.
Om te bestuderen in hoeverre het mogelijk zou zijn om de wedstrijd schaak mentaliteit (waar het een en ander aan schort) te veranderen besloot ik alle partijen tijdens het Veteranen toernooi te verliezen. Om daarna mezelf te ob-
serveren en tegelijker tijd de hoop koester om de boeddhistische kijk op het spel om te vormen in een wat agressie-
vere aanpak voorkomend uit schaamte. Een ietwat gevaarlijk experiment dus want werd op de zes schaak clubs ge-
feliciteerd met het behaalde resultaat. Op 5 juli start er weer een tienkamp op het science park en heb dan de gele-
genheid de eventueel hernieuwde mentaliteit te toetsen. Sinds de lichtbak tekst in april zie Aanzet 388 ben ik meer-
dere keren in de kajak voorzichtig de zee op gegaan toen de wind het toeliet ik ben altijd wel een beetje bang moet
ik toegeven, ik mag even aan het gevaar likken maar mag er niet in op gaan en daarna op de terugweg voel ik me
veiliger tussen de pieren. Omdat het nu nog kan en dus eigenlijk ook moet maakte ik een kano trip op het ijselmeer
met Anton om het Pampus eiland te ronden, daarna s'nachts bij volle maan met Riesjart en een ochtend trip met Matau die zijn eigen zeekano heeft en die ik met hem besprak als zijnde een uitzonderlijk mooie dame die lieflijk
door die soms vriendelijk dreigende golven kan klieven. Of ik ook volgend jaar elke avond naar een andere schaak- club zal gaan weet ik nog niet, ik denk eraan om het misschien een klein beetje te kortwieken of er een andere twist
aan te geven door een jaar lid te worden van een club waar ik nog geen lid van ben geweest. Wat de kracht betreft
hoef ik me in ieder geval nergens illusies te maken want bij elke club zijn vele spelers waar ik niet aan kan tippen.
Met Pasen verloor ik 6 keer snel en won 6 keer en kreeg toch een fles wijn mee. Maandag moet ik een werkstuk in-
leveren bestaande uit een grote foto (100-70) en een sculptuur (20-20-50) samengesteld uit 5 gekleurde verschillen-
de stukken marmer. Op sommige schaakclub locaties is de kamer temperatuur in de winter voor mijn natuur vele
malen te hoog, en ervaar het soms als verstikkend en om af en toe even naar buiten te gaan zoals sommige schakers doen om te roken (overigens heel begrijpelijk en heb daar absoluut geen kritiek op) biedt ook geen soelaas want ik
moet weer terug in die sauna. Laatst wilde ik naar de onderzeeboot loods maar de ene motor wilde niet starten en
de andere in de familie had een lekke achterband waar ik bijna op was weggereden want merkte het pas toen ik erop ging zitten met een lange afstand helm die ik voor de eerste keer ging uittesten. Gisteravond op een dakterras waar F me had uitgenodigd voor een drankje waren alle andere druk bezette tafels ingenomen door dertigers. Toen ik hem uitnodigde om op korte termijn een kano trip te maken zei hij maar ik ben 70 en ik zei dat maakt niets uit want
die ene keer tijdens Kerst toen we s"nachts verdwaalde in de sneeuw en we na een lange wandeling weer op precies
hetzelfde punt uitkwamen, was ik totaal uitgeput en jij nog lang niet.
Oplage 16. Laurens Edward Luyken.
|
|