Aanzet 397.
1-1-2016 Amsterdam.
Waterland Appels.
Tijdens een korte motor rit in het waterland zag ik toen ik een pauze had ingelast om een sigaartje te roken op een bankje tussen de slokken karnemelk door dat de boom die tussen mij en een meertje in stond een appelboom was met de vruchten ongeplukt. Dus de minutiekist uit 45 achter op de motor gevuld en naar huis met de buit en gelijk
ingevroren bladerdeeg gekocht en appels schillen. Van de 50 kleine appeltjes wilde ik geen appelmoes maken maar
wel met bladerdeeg in de oven om vervolgens o.a de twee sterkere senior schakers bij mij thuis een warm hart on- der de riem te steken. Toen dat op tijd door de molen was gedraaid vanwege de houdbaarheid kocht ik vervolgens regelmatig appels voor dat ritueel. Ging er ook een paar brengen bij de zonen en bij de 88 jarige Herbert Curiel die
ik een paar decennia terug had leren kennen in de filmwereld en die ik alweer een paar jaar niet meer had gezien zo-
als veel vrienden en of kennissen, Sorry nothing personal. De oudste zoon zond mij een postkaart van het Paasei-
land met een in het Spaans geschreven tekst. Altijd mag ik hem naar de luchthaven brengen maar aanstaande zon-
dag om 5 uur gaat dat niet lukken, want om 4 uur wil ik aanwezig zijn bij de crematie van een 49 jarige kunstenaar
uit Alkmaar. Gisteravond om half elf oude jaars avond dus werd ik gebeld door zijn Franse vrouw met de medeling
dat haar man de dag ervoor was overleden na een worsteling van drie maanden. Waar ik niets van wist want heb geen E mail. Op 25 mei 2014 hebben we nog een kanotocht gemaakt naar het eiland Pampus en hem daarna niet meer gezien maar wel Aanzetten gestuurd. We hadden een principe afspraak dat we een keer zouden gaan kanoen
vanaf Ijmuiden, want hij gaf mij wel kracht en ik durfde zelf iets meer met hem. Die laatste keer gaf ik hem een
Dvd "De Spiegel" van Tarkovsky en we zouden het er nog wel eens een keer over hebben. Van de 88 jarige film
maker HC kreeg ik de complete Memoires in 5 delen van Willem Oltmans de journalist en ben in het tweede boek
bezig. Maar wil me nu ook proberen voor te bereiden op de Tienkamp schaken van Tata Steel Chess tournament in
januari. Dit afgelopen jaar waren er geen Duiken in Durgerdam zoals drie maanden lang het jaar ervoor, wel pro-
beerde ik elke dag in een koud bad te stappen maar moet toegeven dat ik regelmatig dagen oversla met een smoes.
Voel me erna als ik het wel heb gedaan altijd voldaan. Daar ik op de motor in het donker meer licht wil kunnen ver-
spreiden op landweggetjes heb ik een tweede koplamp gemonteerd met schakelaartjes er tussen. Aanvankelijk dacht
ik dat er wel weer iets roet in het eten zou gooien, zoals nu eenmaal bij mij vaak gebeurd tijdens het oplossen van bepaalde technische problemen. Zo kreeg ik jaren geleden eens een mooie kleine steen ter grote van een aansteker
van de galeriehoudster Josine Bokhoven, de steen was aan 1 kant gepolijst en ik heb er een gat in geboord en de andere kanten geslepen, geschuurd en gepolijst. En inmiddels meerdere kettingen en ophanging uit geprobeerd om
mijn nek. En dan te bedenken dat ik nooit sieraden draag. Een lang technisch verhaal verder heb ik nu als experi-
ment zeven blauwe stenen aan een halsketting nog twee erbij en dan zijn het er negen. Genoeg voor elk van de 9
partijen in de schaak-tienkamp (want de tiende persoon ben ikzelf). Ik weet alleen nog niet of ik hem op mijn over-
hemd zal dragen of eronder. De kleur rijke werken op papier van de kunstenaar Alechinsky welke ik regelmatig als jongeling in Boymans bekeek geven me de laatste tijd inspiratie met acriel kleuren op papier. Werk altijd in series
dus de vloeren liggen bezaaid, want het moet drogen voor de volgende treat met een andere kleur en dan aan het eind een glanzende vernis laag er over heen. In feite probeer ik structuren neer te leggen en daarbij denkend aan de
harmonie van Alechinsky's werken. De vrij gekomen energie door minder te schaken dus 1 club i.p.v. 5 of 6 ben
ik sinds september gaan benutten door met geluid en muziek altijd op 4 tracks bezig te zijn. Tijdens de Filmfestival
jaren destijds maakte ik gemiddeld 14 minuten geluid-muziek per jaar. Nu heb ik 10 stukken van 10 minuten waar-
van sommige er 1 of 2 uitkiezen als zijnde redelijk. CD's kan ik niet maken wel kan ik het geluid over zetten op een Dvd. Kortom er zijn genoeg spannings velden. Deze morgen op nieuwjaars dag met de oudste zoon in Ijmuiden
in tegenstelling tot de eerste kerstdag toen ik er alleen was, brak de sleutel in het slot waarmee de kano op het auto-
imperiaal vast zit en vervolgens brak een tang toen we een ketting schakel wilden open buigen. Het oorspronkelijke plan was dat hij mij zou droppen met de kano in Ijmuiden en na enige tijd zou oppikken aan de andere kant via Wijk aan Zee, nou dat ging dus niet door dan maar gelijk een strand wandeling, waarbij ik dik aangekleed liggend in het zand in slaap viel, je snurkte zelfs zei mijn zoon. Op tweede Kerstdag ging ik naar Muiderberg en ging van-
daar uit om een eilandje heen en moest op de terugweg uit veiligheids overwegingen met een wijde boog terug naar de basis. Met de brede aanpak van verschillende disciplines probeer ik natuurlijk in het spoor te blijven en tegelij-
kertijd iets te creeren, maar uiteraard ook pogingen om bijvoorbaat onprettige zaken te bezweren. En in schaak ter-
men hebben we het dan over prophilactische zetten. In mijn agenda staat meestal 3 keer in de week Verloren en soms Niet Verloren. De woensdag overleden Anton Dekker was voor mij Het Lichtpunt in Alkmaar en ook voor
mijn zoon Thomas die destijds een dag voor hem heeft gewerkt tijdens de uitvoering van een project.
Oplage 16. Laurens Edward Luyken.
|
|