Aanzet 398.
1-1-2016 Amsterdam.
Eb en vloed.
Na "Van de hand in de tand" van Paul Auster en "Humboldts gift" van Saul Bellow was het de bedoeling me te wa-
gen aan "Josef en zijn broers" van Thomas Mann, maar moet er onmiddelijk aan toe voegen dat ik besloot er nu nog
niet aan te beginnen en bracht dat boek terug naar de bibliotheek. 1400 pagina's is me nu teveel, misschien over een paar jaar. De gedichten,foto's en inkt tekeningen in de mooi uitgegeven "Getijtafel" van Hans Baltussen (die ik voor-
al ken als saxefoonist en die me als trombone blaser in de group de ruimte gaf) ervoer ik als consequent. Het liefst
luister ik naar een Franse radio zender, geen reclame en soms goede jazz en verder topmusici op welk instrument dan ook in elke stijl. Waardoor je als amateur al bijna niets meer durft te doen. Wat ik kennelijk nodig heb is een basis, vaakal een loep van een sample om vervolgens naast die eerste basistrack een tweede te maken met de elec- trische gitaar plus randapparatuur en dan daar overheen bijvoorbeeld iets op het keyboard etc.etc. Al jaren schrijf ik elke dag op wat ik heb gedaan anders weet ik het later echt niet meer. Nou ja op 11 november stuurde ik de Anton
over wie ik gisteravond het trieste nieuws vernam een Dvd met 6 keer 10 minuten sound, het beeld was onder ge-
schikt en bestond uit alleen tenissen met twee rackets. En die dag zag ik volgens het dagboek de film "Rams" een
ijslandse productie. En de dag erop ging ik op de motor naar Overveen om het boek; Michael Bakoenin-Russische
Rebel van Anton Constandse terug te brengen bij H. Curiel die ik als eerste als een kind zo blij mijn gelukte tweede
koplamp liet zien. De zekeringen zijn nog niet gesprongen. Even afkloppen. Bob P kwam me het boek "Museum
der Wunsche" brengen in Arti toen ik er een partij ging spelen die ik verloor en een week later gaf ik hem de Dvd
met 6 keer geluid en de mededeling dat het een ongoing project was. Ook van Bob heb ik vaak verloren. Met de jongste zoon ruilde ik van schoenen, hij mijn beetje versleten gevlochten schoenen van leer tegen de nieuwe ge-
vlochten schoenen van leer uit India van hem overigens op zijn verzoek. In mexico waar hij was om te surfen sliep
hij op het strant en sloot een zwerfhond vriendschap met hem en de van hem en zijn kunstenaars vriendin verkregen
mexicaanse laarsen draag ik een keer in de veertien dagen. 80 procent van de tijd draag ik een overall en meestal kaplaarzen, want in de steen, staal en hout bescheiden werkruimte is het altijd stoffig met buiten aan het Ij modder en plassen regenwater. In de jaren tachtig en negentig was het voor alle kunstenaars in Amsterdam heel normaal om
de voor iedereen toegankelijke openingen van exposities in het Stedelijk Museum te bezoeken, men kreeg zelfs nog twee bonnetjes voor een drankje. Tegenwoordig is het al heel lang verboden gebied als je geen uitnodiging hebt. Wat ik jammer vindt voor meerder partijen en om verschillende redenen, tegelijker tijd heeft het natuurlijk geen zin
je er echt druk over te maken. Gelukkig zijn er de galerien nog waar het uiteindelijk begint en waar ik regelmatig
fantastisch werk zie en tegenwoordig allang niet meer per se op de opening. Als ik van de zonen hoor je moet daar
en daar even gaan kijken dan neem ik dat altijd serieus en volg de raad ook op. Gistermiddag kocht ik op de valreep
60 oil pastels plus tubes acriel verf, pastel op de gouaches kan een spannend effect opleveren. Maar eerst moet ik deze Aanzet afmaken als therapie en als reactie op het trieste en voor mij onverwachte nieuws van gisteravond. TV
kijk ik nog steeds niet, maar zie gemiddeld wel 4 of 5 films per week in de bioscoop. Eigenlijk een soort heden-
daagse kerk en ja de reklame is vervelend de ogen kun je wel sluiten maar dan is er nog dat geluid. Als de lift een
keer niet werkt draag ik de fiets via de trap naar beneden. Dus na de niet kanotrip vandaag vanwege de sleutel die
in het slot afbrak terug in de stad het slot verwisseld. De gitarist Matau liet me op het internet zien wat een loop-
stion is en hoe het werkt, ik ben toen gelijk bij Dijkman op de Rozengracht gaan kijken en heb toen bewust nog een
paar dagen gewacht met de aanschaf waar ik tevreden over ben en waar ik nog veel mee zal moeten oefenen alvo-rens er een echt prettige harmonie mee te kunnen uitdragen. Weer een manier om binnen het AOW budget het le-
ven toch uitermate spannend te houden. Eigelijk wil ik wel weer pijp gaan roken met de Mac Barendts long burning
pipe tabacco, twee vrienden roken het en het is rustgevend. Op 15 en 16 jarige leeftijd begon ik met pijp roken ik
heb er ergens nog een foto van heel studentikoos overhemd en stropdas in het jongens tehuis genaamd Sparta op de
Avenue Concordia in Rotterdam. Pas geleden moest ik een pasfoto laten maken voor de ov jaarkaart die ik nog nooit heb gebruikt. Ik schrok van het resultaat en dacht wat heb jij een oude kop hoe je het ook keert of weert ook als ik inderdaad zou zijn gaan glimlachen wat me herhaaldelijk door de fotografe werd gevraagd was het er zeker niet beter op geworden. Thuis aangekomen plaatste ik het in een lijstje met een foto van mijn moeder, stiefvader, Oma van moeders kant en een fotootje van mezelf toen ik drie of vier was, dus vijf losse foto's in een lijstje. En dan
af en toe mediteren en proberen te begrijpen. Om weerstand te kunnen bieden aan de laatste maand van het jaar is
tegengas onvoorwaardelijk noodzakelijk en dus zijn er dan een reeks te volgen rituelen die nouwgezet moeten wor- den uitgevoerd en dat kost energie en het geeft het ook weer terug. Ik zou zeggen een stabiel komende twaalf maan-
den toegewenst.
Oplage 16. Laurens Edward Luyken.
|
|