Aanzet 405.
13-5-2017 Amsterdam.
Trio Gajak Maran.
Twee maanden terug nadat ik een tilbare krachtige basalt sculptuur naar een steenhouwerij had gebracht om er het
woord 'Levens' in te laten zandstralen en er eventueel in een later stadium nog tekst aan te laten toevoegen opdat het als grafsteen zou kunnen dienen voor iemand die een hoge leeftijd had bereikt die ik persoonlijk niet ken, bereikte mij
het gerucht dat de gehuurde werkplaats waar ik de laatste 20 jaar onder andere die natuursteen had bewerkt, opgehe-
ven zou gaan worden. Bij navraag op het verhuur kantoor bleek het voor de helft waar te zijn, ja er zijn plannen voor
een gedeeltlijke ontruiming, maar u zit bij de groep die voorlopig nog kan blijven huren. Ondanks die toezegging be-
sloot ik als training te doen alsof ik er over twee of drie maanden uit moest. Waar laat ik die honderden kilo's staal van allerlei formaat?En waar laat ik die 4 kano's waarvan er twee hetzelfde type zijn. Nou het staal ging naar de staal-
boer en drie van de vier kano's ouder dan 30 jaar daar moest de zaag dan maar in. Voor de zekerheid belde ik nog wel even de zonen aangaande dat besluit en kreeg van een te horen; Dat vind ik jammer want dan vindt ik wel een plek om te bergen alleen kun je er dan zelf niet bij. Toen kreeg ik plots het lumineuze idee om in de twee identieke wild-
water kano's wel degelijk de zaag er in te zetten en niet zozeer om te vernietigen maar om ze allebei aan de voor en achterkant in te korten. Dus 85 cm van de neus en 85 cm van de staart en dan voor en achter kanten dicht maken met
glasvezel en polyester en onmiddelijk uit proberen in de branding van de Noordzee. De tweede waarmee ik na de branding-oefening verder de zee op ging, liet zich steeds meer minder goed besturen en ik begon me onzeker te voe-
len, bovendien vond ik dat ik maar langzaam vorderde tegen de stroming in, want het was vloed en werd naar het Noorden gedrukt. Kortom na door de branding weer op het strand te zijn aangekomen bleek het luchtreservoir achter waar ik zit te zijn vol gelopen. Ik was blij de oorzaak te kennen en verhielp het euvel de volgende dag. Dus twee kano's omgebouwd als kajak voor in de branding. Als die twee naast elkaar buiten lagen om te drogen want polyester stank is gevaarlijk drong zich steeds sterker het Catamaran idee naar voren, ook diverse handwerkslieden lieten dat woord vallen. Met het aluminium dat ik ooit had gekregen van de kapitein van de RUN coaster bedacht ik een con-
structie in combinatie met zelf gebogen en gelast staal en vele bouten en moeren. En moet eerlijkheids halve zeggen
dat het advies van vriend R in technisch opzicht de doorslag gaf die Kano Maran te gaan realiseren. Hij belde me op
toen ik aan hem dacht en vroeg of het gelegen kwam en ik zei dat komt goed uit want ik sta voor een belangrijk technisch besluit dus kom maar gelijk naar de werkplaats. Tien dagen later voerde ik de eerste testvaart met een aan-
geschafte electrische buitenboord motor uit op het Ij en weer een week later testten mijn twee zonen het uit bij Dur-
gerdam met mast zeil en twin roeren, maar na enige tijd en ikzelf filmend van af de kant bleek het gewicht van twee
meer dan ik alleen tijdens de eerste test. Kortom 1 kano liep vol, allebei hadden ze een wetsuit en een reddingsvest
en gaan regelmatig surven dus geen paniek. Dus kajaks in het vervolg aan de bovenkant afsluiten en nog belangrijker
was het besluit de volgende dag om er een derde aan toe te voegen en te plaatsen tussen de reeds bestaande Kano Ma-
ran delen om het meer draagvlak te geven en daar hij twee keer zo lang is steekt hij dus uit aan de voor en achterkant.
Volle maan afgelopen woensdag heb ik alleen de proef met 3 vaartuigen + zeiltje+ accu-electrische schroef volbracht.
De hele Rim-Ram in elkaar zetten tot uiteindelijk wegvaren duurde 3 uur en het demonteren en alles weer in en op de auto 2 uur en het vervolgens opbergen in de zee container 45 minuten. Eindelijk na 8 weken zielenrust tegelijkertijd
nam ik 7 weken deel aan het Veteranen Schaak tournooi in Ijburg waar ik op de motor naar toe ging om snel na de partij verder te kunnen gaan werken aan de Trio Kano Maran. De laatste partij won ik (4 en een half uit 7) en vertrok
toen de meeste andere 150 schakers nog in het middenspel zaten. Later hoorde ik van andere clubschakers die ook speelden dat ik een prijs had gewonnen (mede vanwege mijn leeftijd) die tijdens de borrel na afloop zou worden uit gereikt maar toen was ik allang weer weg. Moet ook toegeven bewust bij elke partij 10 minuten later pas binnen te komen; Want dan is het muisstil. Dus ik begin ongeveer met een kwartier tijd-achterstand en mag dan dus niet te veel treuzelen. Tempo! In week 10 maakte ik elke dag een korte kanotrip op het Ij en op 11 Maart overleed Anton Marti-neau die zijn atelier in Loods 6 aan het Ij had. In de jaren eind 80 heb ik met Fred Gales nog een intervieuw op VHS
in zijn atelier opgenomen. En s'avonds zag ik in Rialto "Soul on a String". En op 11 April overleed George Gajek op
Long Island op de leeftijd van 83. Hij heeft een grote invloed op mij gehad zowel in Parijs en in New York alsmede Rotterdam en Amsterdam. Van huis uit was hij ooit in Polen als klassiek pianist opgeleid. Pas vele jaren later via het
verlies van een vinger in Kansas City tijdens het gras maaien waar hij les gaf ontpopte hij zich meer en meer als cul-
tuur filosoof kunstenaar met scherpe geest en Acteer vermogen. Op de set van de experimentele films die ik schoot
hoefde ik hem niets uit te leggen in Parijs,NYC en later in Holland waar hij met gemak 4 haringen achter elkaar naar
binnen werkte. Ook zijn vrouw Joanne ervoer ik altijd als bondgenoot, mijn jongste zoon heeft er nog een paar keer
gelogeerd nadat ik in 1982 er piano klanken had opgenomen en we er een kleine zeilboot hadden gehuurd.
Oplage 16. Laurens Edward Luyken.
|
|