Aanzet 413.
19-10-2018 Amsterdam.
Opherhaling.
Het is Zaterdag 12.45 niet ver van de kust in Noord Frankrijk. Gisteren nam ik twee biertjes op een terras in Abbe-
ville nadat ik een korte duik in de Somme had genomen tijdens de zons ondergang. Ook in Parijs een paar dagen geleden nam ik twee biertjes op het zelfde terras, de eerste s’avonds na aankomst en 24 uur later vlak voordat ik de
stad verliet ook toen nadat ik in het verlengde van Canal du Martin meerdere keren kopje onder was gegaan, het was
35 graden warm en tot mijn verbasing was ik de enige die dat deed. Normalitair drink ik geen bier omdat ik het sim-
pelweg niet lekker vind behalve op snik hete dagen, dus 1 of 2 keer per jaar. Mijn lijfdrank is karnemelk maar dat
kent men niet in dit prachtige platte land met veel heuvels, dus heerlijke afdalingen op de vouwfiets zoals de afda-lingen op de middel lange ski’s van af de man made piste’s, met dit verschil dat ik met de uit drie samen gestelde
kapotte vouwfietsen gedoneerd door Frietjof een jaar geleden, zeer moeizaam weer een heuvel op moet klauteren
in plaats van de snelle ski lift weer naar boven. Maar dat was begin augustus, maar nu in week 41,42,43 bevind ik
mij op 1 plek een tijdelijk basis kamp, waar ik bijna al mijn instrumenten plus opname apparatuur en effect doosjes
weer opnieuw kan uitproberen en er ook video registraties bij maak als documentatie. Het duurde twee dagen voor
ik alles had aangesloten en geinstalleerd en ik vervolgens aan de slag kon gaan. Dus meestal eerst een drum dan de
bassgitaar vervolgens lang gerekte solo op de slaggitaar en op het vierde track afwisselend bijvoorbeeld de trombo-
ne, viool, keyboard, piano of stem. Het klinkt professioneel maar ik betwijvel of dat het ook is. Dit experiment, het
geluid en of muziek componeren op een voor mij neutrale plek met heel veel ruimte en geen contact met wie dan
ook behalve de kippen en twee poesen moest hoe dan ook worden gerealiseerd. De motor had ik meegenomen op de aanhangwagen en de kano op het autodak want ik dacht je weet maar nooit. Die aanhangwagen die ik had gekregen
van een vriend ging ik allereerst helemaal schilderen onder een viaduct en ging oefenen met het oprijden van de mo-
tor op de aanhangwagen en het er weer achteruitlopend af te rijden. Nou in het begin ging dat een paar keer fout, bo-
vendien bleek na een paar proefritten waarbij ik in de achteruit kijkspiegel het geval nauwlettend in de gaten hield,
dat de motor teveel bewoog als ik een bocht nam. Twee dagen heb ik nog moeten lassen om die motor in beugels te kunnen vervoeren.met die kano ben ik al meerdere keren twee rivieren op geweest, altijd eerst tegen de stroom in om daarna makkelijker weer terug te keren. En de twee uur ingespannen ontspannen op het water altijd na 15.00 als ik het verplichte geluids werk had voltooid. In Mei,Juni en Juli toen ik elke dag ging skien op de indoor skipiste kwam ik niet toe aan de kano en al helemaal niet nadat bij een val mijn rechterarm uit de kom schoot. Gisteren met sterke stroming op de rivier de Waal bij thuiskomst op het basis kamp gelijk droge kleren aan een vuur maken in de open haard en avondeten klaar maken, terwijl ik CD luisterboeken opzet na de koffie plus 40% sterke drank, val ik meestal tussen 8 en9 uur in slaap. Het mooiste zou zijn een geluidstechnicus die alle knoppen van al die effect kast jes en de opname apparatuur voor me bediend, maar dan moet er een verdienmodel zijn die er niet is en eerlijk gezegd ook nooit is geweest. Dus alleen aan blijven modderen en hopen dat er na constitent gefocused blijven en door oefe- nen toch nog iets uit de bus komt. Daarom is het goed dit geluidsproject niet in eigen huis te volvoeren, want kan er dan nauwelijks van weg lopen en hier kan ik er dus tussen uit gaan en in een ander vertrek bijvoorbeeld gaan lezen of uit de bibliotheek een van de geleende luisterboeken op zetten. Iets minder dan de helft van de tijd ben ik bezig met zeg maartechnisch gedoe. Tussendoor wat polyester werk uitgevoerd aan twee kano’s en voor de zekerheid twee ron- de stukken plaatstaal voor het geval ik ineens wat inspiratie zou opdoen voor wat electrisch laswerk. Maar daar moet ik ook wel weer voorzichtig mee zijn, want stel dat het lukt, waar moet je dat dan weer neerzetten of ophangen, ei- eigenlijk echt geen ruimte meer voor. Een gitaar snaar brak en ik reed op de motor naar de bebouwde kom, tot mijn
schrik pruttelde de motor en ik stopte een paar keer. Verder gaan of direct terug? Nee naar de gitaarsnaar, maar die bleek nergens te koop dus kocht ik een blokfluit en wat boodschappen en ging terug naar het basis kamp. En de mo-
tor vertoonde geen keuren. De dag erop ging ik oefenen om de motor op de aanhangwagen te duwen voor het geval
hij het een keer echt niet meer doet. De truck is om de aanhangwagen los van de auto zo schuin mogelijk te positio-
neren en het ondersteunen met houtblokken ook voor en achter de wielen. En een andere techniek die ik volgende
week wil uitproberen is de motor op de schuin staande oprij plank rijden, de zijstandaard uitklappen en beneden het
uiteinde van de oprij plank langzaam met een domme kracht iets hoger dan horizontaal omhoog krikken. Maar ja
dan moet je wel elke keer die door Anton de Baat gedoneerde zware domme kracht meenemen. Die blokfluit met of
zonder randapparatuur bleek een goede investering. Morgen oppassen op kleindochter Nico. En daarvoor 10 luister-
boeken inleveren en er weer 10 lenen. In Parijs kosten 20 petit carillos acht zoveel, op het platte land in Holland vijf
euro en nog wat en in Amsterdam 50 voor 10.80. Thuis gekomen de vuile was gelijk in de wasmachine en zonodig
de nog natte overalls gewoon meenenem en later drogen bij de door een vriend zelf gemetselde grote open haard.
Oplage 16. Laurens Edward Luyken.
|
|