Aanzet 427.
23-4-2023 Amsterdam.
PAAS MYSTERIE.
Nadat ik op die eerste Paasdag het duivenei op die takjes had gelegd waar ik die dode
duif had gevonden en hem direct in de vuilnis container had gedeponeerd zag ik tot mijn
verwondering dat er een duif de hele rest van de dag en avond op ging zitten broeden en
ook in de nacht zag ik schuin achter de openstaande deur die duif op het ei zitten. Op de
tweede Paasdag zag ik tot mijn verwondering geen duif maar echt verontrustend ook geen
ei, dus ging ik het balcon op om te zien of het ei er weer naast lag zoals in het begin.
Geen ei te bekennen en ook geen delen van een eierschaal als het zou zijn opgegeten
door wie of wat dan ook. Een paar keer opnieuw overal gaan kijken maar geen ei. De ene
curator van The National Gallery in Singapore liet mij ongevraagd weten dat zij een nonprofit organisatie zijn en daarom geen financiele vergoeding zouden betalen voor de vertoning van de twee 16 mm films die zij wilden vertonen die ik er 42 jaar eerder had geschoten. Dat had ik ook niet verwacht en er niet om gevraagd, maar bijna tegelijkertijd
ontving een zoon een mail van een andere curator met de vraag hoeveel ik wilde ontvangen voor de werkzaamheden en de verzendkosten. Beiden zonen en ikzelf deden er
lachend over en besloten hun te laten weten dat we een gratis kop koffie wilden als we in
de buurt waren. Daar ik net de onjuiste boete had betaald van 71 Euro aan de plaatselijk
parkeerdiensten en die later terug kreeg, besloot ik dat getal te gebruiken als rekening
voor dat Museum die zij ook betaalden. De aanvraag voor de vertoning van Double Happiness (Cemetery) en Bukit Timah had men het EYE filmmuseum aangeschreven die
het tegenover hen had over een soundtrack van een zingende dame wat mij totaal onbekend was en beide films had ik trouwens ook nog nooit vertoond dus heb toen in korte
tijd twee soundtracks gemaakt en opgestuurd. Mijn ervaring is dat Musea nooit betalen
omdat jonge kunstenaars alreeds al te blij zijn als zij iets voor de eer mogen doen. Dat
geldt trouwens ook voor Filmfestivals waar ik geen kritiek op heb maar zo liggen de zaken
nu eenmaal. De uitsraak You lose some and you win some kennen we natuurlijk allemaal
alsmede de uitspraak van Cruyf Elk nadeel heeft zijn voordeel Nou doordat ik de circa
50 schaakpartijen van Petrosjan naspeelde in de maand November en op 11-11-22 deel
nam aan het Schaaksimultaan in de IGC tegen zeven voudig schaaklandskampioen Loek
van Wely, was ik even totaal vergeten dat ik mijn aanhangwagen op gezette tijden moest
verplaatsen of onnodig achter mijn bus moest koppelen om de over ijverige Boas ook
buiten de hoofdstad het hoofd te kunnen bieden. Kortom toen ik met kleindochter naar de
aanhangwagen ging buiten de stad om sloten en banden te checken want vandalisme is
nu eenmaal een feit, bleek hij verdwenen ook 2 andere aanhangwagens waren niet meer
ter plekke. Het trof mij innerlijk maar probeerde het niet te laten blijken voor mijn kleindochter die mij vroeg wat ik nu ging doen. Tegen haar vader mijn jongste zei ik nee toen
hij voorstelde er iets aan te gaan doen door een andere te kopen, want zei ik dan krijg ik
het zelfde gedonder omdat ik nu eenmaal geen eigen oprijlaan heb in ieder geval heb ik er
5 jaar prettig gebruik van kunnen maken. Toen ik mijn oudste zoon Thomas die in Parijs is
geboren waar we destijds woonden vertelde de Franse taal wilde gaan opfrissen en dus
savonds probeerde te studeren vertelde hij me gelijk dat ik gewoon elke dag naar een
Franse news radio moest gaan luisteren en toen hij op het Paaseiland verbleef schreef hij
mij brieven in het Spaans waar ik twee derde niets van begreep, maar ik begreep de toespeling Doe je best Pa. Gisterochtend werd ik gebeld door een vriend uit de provincie die
wel een eigen oprijlaan heeft en hij vroeg als tweede in die week of het wel goed met me
ging en ik vertelde hem dat het achteruit skien minder actueel was en dat het vooral een
uitdaging was om weer te springen ondanks de arm uit de kom een paar jaar geleden en
dat de kleinere heuveltjes deze week drie dagen goed ging maar dat ik de grote jump
steeds maar niet aan durfde en Vrijdag nog voor de Lucht en Defensie lezing zag ik iemand verkeerd neerkomen en iets later een ziekenauto dus toen durfde ik helemaal niet.
Oplage 16. Laurens Edward Luyken.
|
|